Trek Checkpoint SL6: Mean machine op gravel!

Toen Trek aan CYCLOsportive vroeg of ik het leuk vonden om de nieuwe gravelbike te testen, zei ik direct ja! Altijd leuk om nieuwe fietsen uit te proberen. Maar wie A zegt, moet ook B zeggen. Wat houdt B zeggen in? Op zoek gaan naar gravelwegen in Nederland. Dat moest een hele uitdaging worden dachten wij. Niets bleek minder waar.

Het lijkt de anderen niet te deren dat ze hun carbon racers over de hobbelige paden sturen. Respect!

CYCLOsportive heeft Vleuten als basis. Ik cross al zo’n 38 jaar door de polder, maar gravelwegen ben ik nog niet veel tegengekomen. De eerste vraag die bij mij oprees was dan ook. Is de Checkpoint SL6 wel geschikt voor mijn woonomgeving. Moet ik niet naar Drenthe, Brabant, Limburg of de Achterhoek om te kunnen genieten van gravelpaden? Voor de eerste testrit ben ik samen met een aantal leden van de plaatselijke fietsclub afgereisd naar Brabant. Het was mijn ontmaagding op de gravelpaden in Nederland.

Wat houden die gravelpaden in Nederland eigenlijk in? Wie kilometers aaneengesloten over onverharde wegen wil fietsen, komt in Nederland bedrogen uit. Het is goed zoeken naar de grind-, zand en graspaden. En op een ritje van bijvoorbeeld 120 kilometer, fiets je ook genoeg kilometers over asfalt. In Mill (Brabant) reden we 120 km, waarvan 30 km onverhard. Een aantal sites biedt uitkomst als je graag over gravelwegen wilt fietsen. Mapmeister heeft een aantal routes online staan. Je hoeft dus niet alle paadjes zelf te gaan zoeken. En wat bleek? Aan de oostkant van Utrecht bleek een mooie gravelroute te liggen! https://mapmeisters.com/genietenvangravel/. Met een groepje Stampers uit De Meern ga ik op pad.

Gelukkig rijdt de Trek Checkpoint SL6 ook prima op de weg. Vanuit Vleuten is het zo’n 10 kilometer naar het begin van de route. Maar eenmaal op de route, kan het grote genieten beginnen! De lol begint bij Tienhoven op de Nieuweweg richting Egelshoek. Bij Egelshoek steken we stiekem door naar Bert Bos Pad. Eigenlijk alleen toegankelijk voor wandelaars. Maar op een vroege zondagochtend zijn we niemand tot last. Bert Bos Pad zit niet in de route van Mapmeister, maar is zeker een aanrader! Afwisselend over een kort gemaaid graspad en grindpaden crossen we hier dwars door het veen naar Westbroek. Mijn metgezellen stralen van oor tot oor. Ik ben de enige op een gravelbike. Het lijkt de anderen niet te deren dat ze hun carbon racers over de hobbelige paden sturen. Respect! Ik ben zelf toch wel erg blij met mijn 35 mm brede bandjes (Schwalbe TL-EX G-One Tubeless Ready).

Niet alleen met de bredere banden met kleine noppen ben ik heel blij. Vooral in de bochten heb ik veel profijt van het profiel. Het geeft veel grip, waardoor ik een stuk sneller de bochten kan nemen. Ook de schijfremmen zijn dik in orde. Krachtige Flat Mount hydraulische schjifremmen en Bontrager Paradigm Comp Disc wielen met Shimano RT800 Ice-Tech FREEZA remschijven plus remblokken met koelvinnen zorgen voor extra betrouwbaarheid en remkracht. Aan die remkracht moet ik wel even wennen. Het remt zo direct en krachtig, dat ik een paar keer iets te hard rem. Gevolg, een slippend en schuivend achterwiel. Maakt me dat onzeker? Nee, integendeel. In alle bochten houd ik de controle over de fiets, ook al hij gaat glijden. Ook voor het betere stuntwerk kun je de Checkpoint dus gebruiken :-).

Maar goed, genoeg techniek. De grote vraag is, heb je lol op deze fiets? JA! Ligt dat aan de fiets of aan de omgeving? Dat is een een moeilijke vraag om te beantwoorden. Beetje van beiden. We knallen bij Maartensdijk, Soest en de Lage Vuursche over prachtige grindwegen. Bij Soest hoor ik voor de tweede keer iemand ‘LEK!’ roepen. De Checkpoint houdt zich prima, maar de racebandjes van de racers hebben het blijkbaar toch wat zwaarder. Het mag de pret niet drukken. Ik ben op stap met mannen die lol beleven aan de onverharde paden. Af en toe een lekke band is ingecalculeerd. Tijdens het vervangen van de band, blijkt maar weer dat ook daar veel lol aan te beleven valt. Voor fietsers is er niets leukers dan iemand te zien tobben bij het verwisselen van een binnenband. Mocht je overigens geen gravelbike bezitten en toch op avontuur willen over de onverharde wegen, check dan goed de staat van je buitenband en zorg voor de juiste bandendruk en de juiste banden. Rond de 6 bar is prima, zeker bij droog weer. Qua banden adviseer ik minimaal 25 mm banden en kies voor een band met een hogere lekbestendigheid.

Band weer in orde, we kunnen weer verder. Richting Hilversum! Daar begint het genieten pas echt. Hilversum is omsingeld door heide en bos. Je kunt hier bijna onafgebroken over gravelpaden fietsen. We rijden bijna 30 km alleen maar over grind- of zandwegen! Door een prachtige omgeving van bos en heide. Tijdens deze 30 km merk ik hoe comfortabel de Checkpoint is. Met 4 bar heb ik de banden best hard opgepompt. In de veronderstelling dat de rit voornamelijk over het asfalt zou gaan, gaf ik de voorkeur aan minder rolweerstand. Dat was dus een misvatting, desondanks worden de meeste oneffenheden prima door het frame geabsorbeerd en fiets ik heerlijk over de heide en door het bos. Trek, bedankt voor de Isospeed decoupler. Isospeed, ‘ontkoppelt’ de zitbuis van de bovenbuis waardoor de zitbuis kan bewegen onder invloed van de krachten van het wegdek. Het resultaat is een fiets die meebeweegt met de weg, terwijl het gevoel en de efficiëntie van het traditionele racefietsontwerp behouden blijft.

Helaas fietsen we via Loosdrecht en Maarssen weer richting Vleuten. Het gravel ligt achter ons. Aan al het goede komt een eind en dat betekent dat ook de Checkpoint weer terug moet naar Trek L. De mooie herinneringen zijn blijvend!

 

Meer info: https://www.trekbikes.com/nl/nl_NL/fietsen/racefietsen/checkpoint/checkpoint-sl-6/p/22634/