Twee weken thuis en nog steeds heimwee naar GF Strade Bianche!

In 2020 kon Granfondo Strade Bianche niet doorgaan vanwege…. juist corona. Maart 2021 kwam ook nog te vroeg. Gevolg de Granfondo werd doorgeschoven naar september en het event werd eenmalig losgekoppeld van de profkoers. Balen! Het kijken bij de profs geeft extra cachet aan de deelname aan Strade Bianche. Hebben we in september de profs gemist? Nee! We hebben volop genoten van Toscane, de witte wegen en van een prachtige Granfondo.

Tekst: Gerrit Vermeulen, Beeld: Sportograf

Wij tuffen in twee dagen naar Toscane, de deelnemers vliegen in twee uur naar Florence. Verschil moet er zijn!

Samen met John (mechanieker en begeleider van CYCLOsportive) ga ik met een volle bus richting Hotel Borgo Antico in Toscane. Voor het tweede jaar in successie zullen we met CYCLOsportive in dit hotel verblijven. Een volle bus, we nemen alle bagage en fietsen van de deelnemers mee. Wij tuffen in twee dagen naar onze standplaats. De deelnemers vliegen vanaf Amsterdam in een paar uur naar Florence. Worden daar opgehaald door een bus en keurig afgeleverd bij het hotel, waar de lunch klaar staat. Verschil moet er zijn!

Snel inchecken, goodiebags uitdelen en lunchen. Een flink bord pasta krijgen we voorgeschoteld. Als iedereen zijn bordje leeggegeten heeft, neem ik het woord. Vertel de deelnemers dat we na de lunch een stukje gaan fietsen. Een slordige 60 km met een hele mooie gravelstrook. John geeft aan dat hij mensen graag van tips & tricks wil voorzien. Rijden over gravel vereist andere vaardigheden dan fietsen over asfalt. Als ervaren mountainbike gids is John DE man om de deelnemers deze vaardigheden bij te brengen.

Een gruwelijk zware gravelstrook

Nog maar net op de fiets, de lunch nog niet verteerd, knallen we de eerste gravelstrook op. Net buiten Monteroni d’Arbia, ligt een uitdagende strook met veel klimwerk. Achteraf wellicht iets te veel op de eerste dag. De strook ligt er ook nog eens beroerd bij. Ik hoor de deelnemers denken, is dit wat we deze week kunnen verwachten? Gelukkig zal een dag later blijken dat er genoeg gravelstroken zijn die een stuk fijner te fietsen zijn. De groep spat uit elkaar op de steile stroken. De hellingsgraad en de hoge temperatuur zijn killing, maar wat is het landschap mooi in september! Geen groene glooiende heuvels, maar een dor en droog woestijnlandschap. Anders dan de plaatjes die we gewend zijn van Toscane, maar niet minder mooi!

Bij terugkomst in het hotel kan John (van Zofietsje) gelijk aan de slag met de fietsen. Het materiaal heeft op de ruwe onverharde wegen flink te lijden. Niet alleen John kan gelijk aan de slag. Ook Michele (van FitSom massage), door CYCLOsportive ingevlogen als sportmasseur kan gelijk aan de bak. Heel wat benen dienen weer in topconditie gebracht te worden voor dag twee.

80 km genieten van Strade Bianche

Op dag twee staat er een rit van 80 kilometer op het programma. Het niveauverschil tussen de deelnemers is behoorlijk groot. Een gezamenlijke groepsrit is niet mogelijk. Geen probleem. We nemen altijd twee begeleiders mee op reis en splitsen de groep in twee. John neemt een groep mee en ik begeleid ook een groep. Michele bestuurt de volgwagen. Op afgesproken punten staat hij met de wagen om de deelnemers te voorzien van nieuwe bidons, indien nodig een sportreep en halverwege de rit zal er een meegenomen pastasalade geserveerd worden. Je bent bij CYCLOsportive voor even een prof.

De rit is prachtig. We kijken onze ogen uit en er rolt heel erg veel gravel onder onze wielen door. We maken onnoemelijk veel foto’s, want wat is het landschap hier adembenemend mooi. Na op dag één de gravelstrook van Martino in Grania te hebben verkend, staat nu o.a. de strook van Radi op het programma. Met 9 en 8 km de twee langste gravelstroken uit de GF Strade Bianche. Het is wederom stralend weer en de gravelstroken liggen er een stuk beter bij dan de lastig strook bij Monteroni d’Arbia. Met een glimlach van oor tot oor komt iedereen weer terug in het hotel.

Koffie op Piazza delle Campo

Iedereen is nu bijna klaar voor DE grote dag. Op zondag zal de Granfondo gereden worden. In de gesprekken met de deelnemers merk ik dat de spanning begint toe te nemen. Op zaterdag halen we de startbewijzen op in Siena en drinken een kop koffie op Piazza delle Campo. Een deel van de groep fietst daarna terug naar het hotel. Een ander deel van de groep kan het niet laten om nog één gravelstrook te pakken. Nog één keer worden de fietsen gecontroleerd en nog één keer gaat Michele aan de slag met de benen.

D-Day, Granfondo Strade Bianche

Op zondag stap ik vroeg mijn bed uit. De kratjes met extra bidons worden klaargezet. Jerrycans met sportvoeding worden gevuld. Reservebanden, CO2 patronen, binnenbanden etc., het wordt allemaal ingeladen. Klokslag half 7 zet de groep zich in beweging. Op naar Siena, op naar de start. Op de fiets, slechts 17 km, voornamelijk vlak. Prima om de benen warm te fietsen. Ik parkeer de bus zo dicht mogelijk bij de start en loop naar de startvakken. Ik merk dat de deelnemers niet allemaal in hetzelfde startvak staan. Ik probeer ze allemaal te vinden, maar het lukt me niet, helaas. Van een aantal kan ik toch nog een jasje en armstukken aanpakken. Snel ga ik weer terug naar de bus en rijdt nog voor de start weer weg uit Siena. Mijn taak is om vandaag de deelnemers te verzorgen. Helpen bij een lekke band, verse bidons aanreiken en ze mentaal ondersteunen.

Ik haast mij naar strook twee van de Strade Bianche. De strook van Bagnaia na 30 km koers. Wat een geweld als de koplopers hier voorbij racen! Stofwolken all over the place. Scheldende Italianen, valpartijen als er geprobeerd wordt om vijf dik een bocht door te komen (in een afdaling) en heel veel lekke banden. Binnen een mum van tijd is het chaos! Ik kom handen tekort om alle verzoeken om hulp in te willigen. Ik doe wat ik kan, pomp hier een band op, leg daar een nieuwe band om de velg en ondertussen probeer ik ook de deelnemers van CYCLOsportive nog te helpen. Als alle deelnemers aan de reis gepasseerd zijn, haast ik mij naar het tweede afgesproken punt langs de route. Aan het einde van strook 6, na 80 km.

Improviseren, dat is ook CYCLOsportive

Deze strook hebben we op de eerste dag al gefietst. Ik weet dat de deelnemers mij hier nodig zullen hebben. Het is wederom een warme dag. Het klotsen van het water achter in de laadbak kan ik haast horen. Ik scheur over de wegen. Pak een steile gravelstrook om een stuk af te snijden naar de route van Strade Bianche. Ik ben even bang dat de bus stil zal vallen op een zeer steil stuk. Ik red het net. Maar ik kom op 5 km van het afgesproken punt vast te staan. Dat wordt improviseren! Ook dat is CYCLOsportive.

Ik blijk vast te staan, omdat de koers eraan komt. De voorhoede van de Granfondo raast voorbij. Ik keer snel de bus en ga op zoek naar een punt waar ik weer voor de koers kan komen. Het wordt de strook van Monteaperti. Mijn locatie geef ik door via de groepsapp, maar twijfel om de deelnemers die wel zullen lezen. Als Thomas mij belt is duidelijk dat hij de app in ieder geval niet gelezen heeft. Hij fietst al kilometers zonder water en heeft dorst! We balen allebei. Ik sta op een fantastisch mooie plek. Thomas heeft er geen oog voor als hij na 114 km achterin de bus duikt op zoek naar water en eten! Vijf minuten later zit hij weer op de fiets en geef ik hem een duw in de rug om weer op gang te komen. Zo gaat het uren door! Niet alleen deelnemers van CYCLOsportive komen gekookt aan bij de bus. In alle talen heb ik fietsers horen roepen om water. Gelukkig zal het in maart als GF Strade Bianche weer op het programma staat, een stuk minder warm zijn!

Vrolijke gezichten in Siena

Als de laatste deelnemers de bus gepasseerd zijn, spoed ik mij naar Siena. Het Piazzo delle Campo is bezaaid met fietsers. Even geen voor influencer spelende dames en heren met getuite lippen die allerlei poses aannemen voor hun insta-feed. Het plein is voor één dag omgedoopt tot fiets hotspot. De terrassen zitten vol met zweterige wielrenners. De finish in het centrum van Siena is qua entourage niet te overtreffen! Nog niet alle deelnemers zijn binnen. Deelnemers die ik op het terras zie zitten, stralen van oor tot oor. Wat gaaf om dit mee te maken is eigenlijk het enige wat ze uit kunnen brengen. Het ene verhaal is nog mooier dan het andere. En we hadden elkaar de afgelopen dagen al zoveel verhalen verteld. Wat een mooie groep om te mogen begeleiden!

6 maart, blok je agenda

Gelukkig hoeft er niet een heel jaar lang gewacht te worden op een nieuwe GF Strade Bianche. Op 6 maart 2022 staan we weer aan de start. Nu is de Granfondo gewoon weer gekoppeld aan de profkoers op zaterdag. Dus eerst een paar dagen zelf fietsen, op zaterdag kijken bij de profs en op zondag fietsen we de Granfondo. Ik kan niet wachten! Als jij dit spektakel ook wil meemaken, schrijf je dan snel bij ons in!

https://www.cyclosportive-travel.nl/gfstradebianche