De droom van Rob en Elise: Drie weken rondreizen in Piëmonte

Vlak voordat de wereld zich in de corona crisis stortte werd ik met CYCLOsportive benadert door Rob en Elise. Twee fietsers die graag wilden gaan rondreizen in Piëmonte. Geïnspireerd door het boek ‘Mountain High’ wilden Rob en Elise voor hun 50^ste alle 50 cols uit het boek bedwongen hebben. De reis moest maar liefst drie weken gaan duren. Op die manier konden er heel veel cols op hun bucket list worden afgevinkt. Of CYCLOsportive voor hen een reis in elkaar kon draaien? Zelf wist ik op dat moment niet zo heel veel van de regio. Noord-Italië en Turijn, veel meer schoot mij niet te binnen.

Nivolet: Een onverharde weg loopt na de top nog enkele kilometers door. Verboden voor gemotoriseerd verkeer. Heerlijk!

Google, Wikipedia en verschillende reissites leerden mij al snel dat dit een fantastisch gebied is om te gaan fietsen. In de regio Piëmonte liggen onder andere de volgende cols: Colle del Gran San Bernardo, Colle del Nivolet, Colle del Finestre en Colle dell Angello. Allemaal reuzen die meerdere malen door de Giro bezocht zijn en dus een flinke dosis aan fietsgeschiedenis met zich meedragen.

De droomreis van Rob en Elise kon de ijskast in toen het door de corona uitbraak onmogelijk werd om nog te reizen. Maar op mijn bureau ligt de blauwdruk voor een droomreis door Piëmonte. Te mooi om niet te delen.

Piëmonte

Qua landschap kan men in de regio drie delen onderscheiden: het Alpengebied in het westen en noorden (met als hoogste toppen de Grenzgipfel (4618 m, in het Monte Rosa-massief), en de Gran Paradiso (4061 meter, in het Gran Paradiso-massief), de Povlakte met de grote steden en het heuvelland in het zuidoosten. Met de Franse en Zwitserse Alpen als buren, is er hier aan hoogtemeters geen gebrek.

1. Aosta- Gran San Bernardo

De reis door Piëmonte start in Aosta. Aosta is een prima startpunt van de reis. Als fietser kun je hier met gemak een aantal dagen heerlijk fietsen. Routes genoeg, ze gaan wel voornamelijk omhoog. Officieel hoort de regio Aosta niet bij Piëmonte, maar he, als je toch in de buurt bent . Op de grens met Zwisterland vind je hier namelijk de Colle del San Bernardo. Een bergpas tussen het Zwitserse Val d’Entremont en de Valle d’Aosta in Italië. Vanuit Martigny (Zwitserland) brengt de pas je naar 2.469 meter hoogte.

Verblijf: Hotel Milleluci

Routes: Colle del Gran San Bernardo, Place Moulin Dam, Gran Paradiso

Uitgelicht: Colle del Gran San Bernardo

Vanuit Aosta is de col 33 km lang, overbrug je 1.874 hoogtemeters tegen een gemiddeld stijgingspercentage van 5,7% (maximaal 8,1%). Tot zover de cijfers. Wat maakt deze col zo bijzonder? Er zijn slechts twee hogere passen in Zwitserland om maar iets te noemen. In 1049 werd hier door monniken een hospice geopend. Deze monniken hielpen reizigers in nood door ze op te halen met hun honden. De wereldberoemde St Bernard honden.

Lang voor de monniken zich vestigden op de Gran San Bernardo trok Julius Ceasar hier al 57 voor Christus met zijn leger door de Alpen. En ook Napoleon trok hier in 1800 met 46.000 soldaten de grens tussen Zwitserland en Italië over.

Lang na het wapengekletter was het de beurt aan de wielrenners. De Tour de France en de Giro brachten meerdere malen een bezoek aan Colle del Gran San Bernardo.

2. Ceresole Reale – Nivolet

Als de Gran Dan Bernardo is afgevinkt gaat de reis door naar een volgende highlight: Colle del Nivolet. Nu trek je echt de regio Piëmonte binnen. Voor Rob en Elise koos CYCLOsportive voor een verblijf in B&B Blanchetti in Ceresole Reale aan het prachtige Lago di Ceresole. Letterlijk aan de voet van de 16 km lange klim naar de top. Als je in het bezit bent van een gravelbike, dan kun je na de top nog genieten van het ruige landschap. Een onverharde weg loopt na de top nog enkele kilometers door. Verboden voor gemotoriseerd verkeer. Heerlijk!

Verblijf: B&B Blanchetti

Routes: Colle del Nivolet, Piamprato, Traversella

Uitgelicht: Colle del Nivolet

Colle del Nivolet is met 2.632 meter hoogte één van de hoogst geasfalteerde bergpassen van Europa. Vanuit Ceresole is de col 16 km lang, overbrug je 1.200 hoogtemeters tegen een gemiddeld stijgingspercentage van 4,7% (maximaal 8,7%). Wil je jezelf echt uitdagen? Start jouw rit dan in Locana. Vanuit dit Italiaanse dorp is de klim maar liefst 40 km! De Giro bezocht in 2019 voor de eerste keer in de historie Colle del Nivolet. Met dank aan de Giro hoef je als fietser niet meer door een lange tunnel. Een onverharde weg langs de tunnel is nu geasfalteerd en prima toegankelijk.

Op cycloworld.cc vond ik de volgende beschrijving. “Vanaf Ceresole is het nog 15 kilometer naar de top. Zwoegend tegen variabele percentages biedt het natuurgebied rondom de Gran Paradiso een omgeving die zijn weerga niet kent. Hier is niet meer dan rotsen, watervallen en uitzicht op de eeuwige sneeuw. Na de twee meren, Lago Serrù en Lago Agnel, leg je de laatste 4 kilometer af in eindeloze eenzaamheid. De Nivolet is waarschijnlijk geen klim die je meer dan eens zal doen. Haal er alles uit, deze parel moet je gewoon eens in je leven gedaan hebben.”

Rob en Elise zouden nu zo’n acht dagen onderweg zijn geweest. Tijdens hun drie weken durende rondreis door Piëmonte zouden zij van Noord naar Zuid de Noord-Italiaanse regio doorkruisen. Met op iedere plek een parel van een col die op hen zou wachten. Na de parels San Bernardo en Nivolet zou het stel zijn doorgereisd naar de Colle delle Finestre!

3. Exilles – Finestre

Na acht dagen fietsen en genieten in Italië zouden Rob en Elise zonder corona-crisis in agriturismo An Seaux zijn neergeploft. Deze agriturismo is gevestigd in een oude karakteristieke boerderij. Gasten kunnen hier genieten van de traditionele keuken. Na het fietsen is het hier heerlijk genieten! An Seaux is gevestigd in het plaatsje Exilles. Vanuit dit gehucht ben je in 31 km op de top van de Colle delle Finestre.

Verblijf: Agriturismo An Seaux

Routes: Colle delle Finestre, Colle dell’Assietta, Lac du Mont-Cenis, Col de Sommeiler

Uitgelicht: Colle delle Finestre

Colle delle Finestre is met 2.176 meter niet de hoogste pukkel uit de droomreis van Rob en Elise. De klim van 18,45 km start vanuit Susa. Er worden 1.694 hoogtemeters overwonnen tegen een gemiddeld stijgingspercentage van 9,2%! De steilste stukken van de Colle delle Finestra zitten aan de voet van de klim, 14%. In 2005 verscheen Colle delle Finestre voor het eerst in de Giro. In 2018 begon Chris Froome op de Finestre aan een heroïsche solo, die hem uiteindelijk de eindzege zou opleveren. Op de helft van de klim, vlak voor de asfaltweg grind werd, versnelde hij en hij reed de laatste 80 kilometer solo. Hij finishte ruim 3 minuten voor de eerste achtervolgers, onder wie Tom Dumoulin, terwijl hij roze truidrager Simon Yates ruim een half uur aansmeerde.

Dat de asfaltweg overgaat in een gravel/grindweg (8 km lang) is misschien wel het mooiste aan de Finestre. Het leverde tijdens de Giro heroïsche beelden op van renners die zich over onverharde paden een weg naar boven banen. Als je het fijn vind om bochten af te tellen richting de top. Het zijn er slechts 55 :-).

4. Celle – Agnello

Na alle cols in de omgeving van de Finestre reizen Rob en Elis door naar Celle (Cuneo). Osteria l’Iero d’Eima is de volgende standplaats. In Celle waan je je 100 jaar terug in de tijd. Midden tussen de alpenweiden kom je hier helemaal tot rust. Als je drie weken op reis bent, is de noodzaak om iedere dag te fietsen wellicht niet aanwezig. De B&B is van alle gemakken voorzien en je kunt er heerlijk eten. La vita e bella!

Uitrusten in Cella is overigens relatief, tenslotte licht hier de Colle dell Agnello om de hoek.

Verblijf: B&B Osteria l’Iero d’Eima

Routes: Colle dell Agnello, Colle di Sampeyre, Colle Valcavera

Uitgelicht: Colle dell Agnello

Colle dell Agnello is met 2.744 meter hoogte één van de hoogst geasfalteerde bergpassen van Europa. Vanuit Sampeyre is de col 32 km lang en worden er 1.802 hoogtemeters overbrugt. Tegen een gemiddeld stijgingspercentage van 5,6% (maximaal 15%). Het is wellicht de meest uitgestorven col van de Alpen. Het eerste lange stuk gaat over een typisch Italiaans smal weggetje door een uitgestorven dal. Veel vals plat met af een toe een steil stuk. Hier heb je een adembenemende blik op de steeds ruiger wordende bergen. Na Cianale is het nog 9 kilometer klimmen. Genadeloze kilometers, want het is gemiddeld 10% tot de top. Met nog enkele kilometers voor de boeg zie je de weg angstaanjagend tegen de bergwand liggen. Er valt nauwelijks tegenaan te fietsen, maar het oogverblindende zicht vergoedt veel. Boven kom je op adem en besef je hoe geweldig deze klim is. (bron: cycloworld.cc).
Of hier wielerhsitorie is geschreven? Google zelf maar, ik wil het er niet over hebben.

Staat de route richting Colle die Sampeyre op het programma en ben je in het bezit van een gravelbike of MTB? Dan MOET je op de top niet linksaf beginnen aan de afdaling. Fiets rechtdoor over een gravelpad richting Colle Biocca en je komt werkelijk in een fabelachtige omgeving! Na een paar kilometer fiets je hier echt over de bovenste rand van de bergketen. Met links en rechts bergtoppen zover als je kunt kijken. Het gevoel ‘on top of the world’ is hier een understatement.

5. Montforte d’Alba

Na al het geweld van al die bergen boven de 2.000 meter is het tijd om een gebied op te zoeken waar de laatste dagen van de drieweekse rondreis in alle rust kunnen worden doorgebracht. De omgeving van Montforte d’Alba is daar uitermate geschikt voor.

Verblijf: Villa Biccaris

Routes: Alba

Uitgelicht: de wijnen van Cuneo

De droomreis van Rob en Elise zou worden afgesloten in Cuneo in het zuiden van Piëmonte. De zee is hier binnen handbereik, Dolce Vita is hier uitgevonden. Steden als Alba, Cuneo, Asti en Acqui Terme kunnen met een bezoek worden vereerd. Maar bovenal kan hier genoten worden van heerlijke wijnen die hier geproduceerd worden.

Piemonte is dankzij Cavour en de koninklijke familie Savoia de bakermat van de La Repubblica italiana en ook de bakermat van de Italiaanse kwaliteitswijn. Het is dan ook vrij lang (enigszins) Frans geweest voor wat betreft de wijnen, maar ook qua uiterlijk is het het Bourgogne van Italië. Het is er glooiend en tussen oktober en april vaak nogal mistig. Vandaar ook dat hét druivenras van de streek Nebbiolo heet, letterlijk vertaald: de ‘nevelige’.

Van de Nebbiolo-druif worden fantastische DOCG-wijnen gemaakt, waarvan Barolo (Koning van de wijnen en Wijn van koningen), en Barbaresco de beroemdste zijn.
De dorpjes Barolo en Barbaresco liggen vlakbij elkaar in de omgeving van Alba en het was tot het midden van de jaren ’50 van de vorige eeuw dat de beide wijnen qua herkomst nauwelijks uit elkaar waren te houden. Barolo is een echte grootheid; zwaar, ‘bruin’ en jaren houdbaar. Hij ligt sowieso al 3 tot 5 jaar op o.a. eikenhouten vaten voordat de wijn verkocht wordt. (bron: italie.nl)

En mocht je na 2,5 week echt nog willen fietsen? Dat kan. Vanuit Alba zijn er verschillende prachtige routes door het heuvellandschap beschikbaar. Misschien kun je zelfs onderweg al bij één van de talrijke wijnhuizen van een wijntje genieten!

Wil jij zodra het weer kan/mag je spullen pakken, in de auto springen en gaan fietsen in Italië? Denk eens aan een maatwerkreis. CYCLOsportive maakt jouw droom graag werkelijkheid! Mail voor meer info naar: gv@cyclosportive.nl of bel met Gerrit: 06-21244820