Normaal gesproken zouden we met CYCLOsportive nu midden in het strandrace-seizoen zitten. Hoewel organisaties lang hoop bleven houden op het organiseren van wedstrijden, kwam er tenslotte toch het bericht: GEEN STRANDRACES IN 2021. Een schok? Nee, niet echt, het was te verwachten. Maar wat ga je dan doen met zoveel vrije tijd?
CYCLOsportive heeft de periode, waarin er door de corona-uitbraak geen deelnames aan evenementen mogelijk waren, gebruikt om de eigen omgeving te ontdekken. Het rondje om de kerk heeft een geheel nieuwe betekenis gekregen. Toen ik bij corona alleen nog aan een Mexicaans biertje dacht, was fietsen in de eigen omgeving een middel om goed voorbereid aan de start van GF Strade Bianche of Maratona dles Dolomites te staan. Tijdens de trainingen langs het Amsterdam Rijnkanaal was het niet moeilijk om weg te dromen naar prachtige bestemmingen in Toscane en de Dolomieten.Ik ontdekte paden, wegen en stroken die ik nog helemaal niet kende. Terwijl ik al heel veel jaar in deze omgeving rondfiets.
Corona
Als corona mij één ding geleerd heeft, is het wel dat de eigen omgeving heel veel moois te bieden heeft. Je moet het alleen wel willen zien. De pandemie heeft gezorgd voor dat inzicht. Natuurlijk verlang ik weer naar om af te reizen naar Zuid-Tirol voor een geweldig bikepacking avontuur. Maar het kan nu even niet. Het is nu even ‘behelpen’, roeien met de riemen die we hebben. Dat kun je doen door met depressieve gedachten het vaste trainingsrondje te blijven fietsen. Je kunt er ook voor kiezen om nieuwe routes te ontdekken.
Komoot
Het maken van een gravelrit is bij uitstek geschikt om weer eens helemaal iets nieuws te doen. Normaal gesproken fiets ik gravelroutes rondom Hilversum en Soest. Ook de Veluwe heb ik al met een aantal bezoekjes vereerd. Maar kan er ook ‘gegraveld’ worden dichter bij huis? Op de site van Komoot ben ik aan de slag gegaan om een gravelrit door de polder samen te stellen. Daarbij kwam ik tot de ontdekking dat er prima offroad gefietst kan worden in de polder. Sterker nog, ik ontdekte paden, wegen en stroken die ik nog helemaal niet kende. Terwijl ik al heel veel jaar in deze omgeving rondfiets.
Kockengen
De eerste onverharde strook leidt langs het kleine riviertje de Heicop naar de oude dorpskern van Kockengen. Bij het verlaten van het dorp gaat dit pad verder en loopt helemaal door tot aan de Geerkade. Vanaf het pontje (met de hand te bedienen) tot aan de Geerkade was het pad vrijwel onbegaanbaar door de vele regen die er was gevallen. Slippende wielen (te weinig profiel op de banden), zorgde voor een steeds in de pauze springende fietscomputer. Zo traag gingen we vooruit. Hoort allemaal bij een mooi avontuur in de achtertuin.
Bosdijk
Bij de Dooijersluis begint gelijk na de Geerkade de volgende strook. Geen modder dit keer, maar een prachtig schelpenpad. Met een kleine onderbreking van asfalt loopt dit door tot in de Bosdijk. Genieten! De gravelstrook van de Bosdijk wordt al snel opgevolgd door de stroken aan de Boterwal. Vervolgens een klein stukje asfalt en bij camping Demmerik gaat het rechtsaf een smal pad in door de weilanden. Eenmaal weer op de Demmeriksekade loopt er een oude spoordijk helemaal naar Mijdrecht. Schitterend pad waarbij de oude stations van Vinkeveen en Wilnis gepasseerd worden.
Golfclub Liemeer
Het meeste gravel ligt nu wel achter ons. Als je snel bent kun je nog een uitdagende strook meepakken bij Vrouwenakker. Daar wordt momenteel aan de weg gewerkt waardoor het jaagpad langs het Amstel-Drechtkanaal nu een ware survivaltocht is :-). Over een paar weken is dit jaagpad waarschijnlijk van een laag asfalt voorzien. Maar ook dan is het een mooi kronkelend pad langs het kanaal. Bij golfclub Liemeer moet er even worden opgelet. Er loopt een mooie gravelstrook langs de golfclub. Maar mis je hier een afslag dan sta je plotseling met je gravelbike op de green. Vinden de golfers niet zo heel erg leuk. Gek he? Via de Hollandse kade en de Oude Meije voert de route ons naar de laatste onverharde strook van de dag, de Houtkade tussen de Grecht en de Mijzijde bij Kamerik.
Achtertuin
Het leuke van zo’n ontdekkingstocht in de achtertuin is dat je je blijft verbazen over wat je tegenkomt. Terwijl ik fiets in mijn ‘achtertuin’ ben ik continue mijn oriëntatie kwijt en heb ik geen idee waar ik ben. Ik merk dat ik dat prettig vind en op die manier veel makkelijker afstanden afleg van rond de 100km. Mijn hersenen zijn waarschijnlijk niet bezig met het aftellen van km’s, maar met het verwerken van nieuwe informatie. Op avontuur in de achtertuin is kortom volop genieten!
Zelf de route fietsen? Check de route op Komoot
Let op: Sommige delen van de zijn een klein beetje illegaal. Vertrek vroeg, dan heb je het minste last van wandelaars. Kom je wandelaars tegen? Matig je snelheid en passeer ze vriendelijk groetend 🙂
